De ECB heeft zoals het eerder had aangekondigd grote driejarige leningen verstrekt aan banken. 523 banken zijn op dit aanbod ingegaan en een kleine 500 miljard euro hebben zij gezamenlijk ontvangen. Grote vraag is natuurlijk of het zal helpen. Ook over die vraag zijn economen het oneens
Economen die denken dat deze maatregel gaat werken betogen:
1. dat het verstrekken van leningen aan banken de enige manier was om een recessie te voorkomen. De ECB weigert rotte obligaties op te kopen, De Eurolanden weigeren het EFSF fonds drastisch te verhogen en China en Amerika weigeren mee te betalen, en de IMF bijdrage van 200 miljard is te weinig en wordt zelfs niet gehaald.
2. Sommige banken zullen de verleiding niet kunnen weerstaan om hun leningen tegen 1 % van de ECB om te zetten in obligaties van de Zuidelijke lidstaten. Een Italiaanse obligatie doet 6 %, dus dat is 5 % winst. Deze maatregel zal dus helpen om de rente op sovereign debt te laten dalen.
3. De banken kunnen de leningen gebruiken om weer geld te lenen aan bedrijven en burgers
4. in de tussentijd moeten EU leiders snel een begrotingsunie bouwen en de concurrentiekracht van het Zuiden verhogen
Andere economen zijn kritisch:
1. Banken zullen de leningen in de eerste plaats gebruiken om te voldoen aan de strenge kapitaal eisen.
2. Banken kunnen aantrekkelijkere investeringen kiezen dan rotte obligaties
3. Als de banken wel rotte obligaties kopen en er komt een haircut, zullen de banken failleren. Met andere woorden als via deze route banken sovereign debt gaan kopen dan wordt de default nog gevaarlijker.
We zullen zien wat er gaat gebeuren. De Spaanse yields zijn gezakt die van Italië niet. In het eerste kwartaal moeten Europese banken 200 miljard leningen vernieuwen. Ze kunnen dus dit ECB aanbod goed gebruiken.
Deze operatie lijkt sterk op wat de FED deed in 2008. De FED kocht toxic assets en haalde ze uit de markt, drukte geld en gaf dat aan banken, de banken kochten van dit geld obligaties die werden verkocht aan het bailout fonds TARP. Eigenlijk is de Europese variant quantitative easing by the backdoor.
De ECB accepteert als onderpand niet alleen obligaties maar ook leningen om kleinere banken ter wille te zijn.
De ECB vreest geen inflatie omdat de maatregel pas over 6 tot 10 maanden zal leiden tot meer leningen van de banken aan private partijen. Bovendien zitten wij in een recessie. Overigens heeft de ECB deze actie niet gesteriliseerd, het opkopen van obligaties wel.
Tot slot nog een laatste opmerking. De actie van de ECB is verdedigbaar maar wanneer geven we nu eens plank gas op het gebied van de regulering van het bankwezen? Eigenlijk hebben we een bankenunie nodig. Zo lang het too big to fail probleem blijft bestaan zullen we van de ene crisis naar de andere rennen.
Het gaat werken, want de markt is er aan toe. Ook de markt wordt uiteindelijk gevormd door beslissingen van mensen.
En als het dan werkt en andere zaken geregeld raken, zal blijken dat Nederland (behalve Henk en Ingrid) aan de crisis flink verdient.
Dit antwoord is natuurlijk veel te makkelijk, dat begrijp ik ook wel 😉
BTW Het to big to fail probleem geldt niet alleen de banken, maar ook de Nederlandse staat: Henk en Ingrid delen zwaar in de risico’s en de elite incasseert de bonussen. Wat gaan we daar aan doen, heer Boekestijn?
Dat occupy was een blamage, maar de mensen laten zich niet zo lang meer voor de gek houden, hoor.
Als banken goedkoop ECB geld duur doorlenen met negatieve impact voor de economie als gevolg, wie neemt dan verantwoordelijkheid?
In Nieuwsuur afgelopen woensdag discussieerden de heren Kok, Lubbers en Bolkestein over de schuldencrisis. Daarbij opperde Lubbers dat de toezichthouder zijn verantwoordelijkheid moet nemen als het renteverschil te groot wordt.
Lubbers en Bolkestein hadden nogal een verschil van mening over hoe deze crisis op te lossen. Volgens Kok is men echter op de goede weg. Bolkestein verwacht geen Frans akkoord op de jongste eurotop terwijl Lubbers en Kok denken dat het Franse parlement de afspraken wel zal steunen.
Dat de schuldencrisis het systeem bedreigt moge duidelijk zijn. De European Systemic Risk Board (ESRB)maakt zich zorgen dat de spanningen op de financiële markten doorsijpelen naar de reële economie. Anders gezegd, de banken moeten hun kapitaalbuffers versterken maar mogen de geldkraan naar de consument en naar het MKB niet dichtdraaien. Maar tegen welke prijs? Zou Klaas Knot daar echt over gaan?
De hypotheekschuld bedraagt volgens DNB 128% van het BBP. Ik schreef daar eerder over op dit blog ( 6 december). Ik bepleitte daarin niet om de aftrek van de hypotheekrente af te schaffen, maar om accent te leggen op het aflossen van de schuld. Daarbij stond mij vooral voor ogen dat particulieren die een groot deel aflossingvrij hebben geleend daar een spaarplan tegenover gaan stellen. Dat beperkt op zich al het maximale leenbedrag en daarmee dus ook de te betalen en aftrekbare rente. Het afschaffen van de aftrek van de hypotheekrente zou een enorme onrust en stagnatie geven op de woningmarkt. Daar is het de tijd niet voor.
Het is bekend dat de Nederlander spaarzaam is en in ecomische mindere tijden de hand op de knip gaat. Het vertrouwen is zoek en dat weerhoudt ons er kennelijk van de uitgaven op peil te houden en zodoende de economie te behoeden voor een verder afglijden.