Tijdens een Algemeen Overleg in de Tweede Kamer verzuchtte Minister De Jager onlangs dat hij worstelde met de eurocrisis. Hij schetste een dilemma. De markten laten zich alleen maar kalmeren indien de overschotlanden meer geld beschikbaar stellen voor de tekortlanden. Tranfers van Noord naar Zuid verminderen echter de prikkel in de tekortlanden om te hervormen. Er doet zich dus een conflict voor tussen stabiliteit op korte termijn en moreel risico en daarmee instabiliteit op de langere termijn. De Jager heeft gelijk. Dit is een serieus probleem. Het lijkt mij zelfs het kernprobleem van de monetaire unie in zijn huidige vorm.
Nu is het duidelijk dat de wetenschap dit probleem niet kan opossen. Economen rollen vechtend over straat over de antwoorden op de meest simpele vragen. We kunnen hen dat ook niet kwalijk nemen. Economie is geen exacte wetenschap. Politici zullen deze vragen moeten beantwoorden. Het is bij uitstek het domein van de politieke oordeelsvorming.
Hier doet zich echter een probleem voor. Tijdens de politieke debatten worden tot nu toe dit soort complexe vragen gemeden. Dat is begrijpelijk, het onderwerp is lastig en de media denkt dat kiezers niet geinteresseerd zijn in dit soort onderwerpen. Probleem is echter dat de toekomst van ons land en van Europa wel afhangt van de antwoorden die Europese politici op dit soort vragen formuleren.
Ik zou dan ook alle politieke leiders willen uitnodigen om dit soort vragen wel te beantwoorden in deze verkiezingstijd. Kiezers hebben er recht op om te weten hoe onze politieke leiders denken de eurocrisis te gaan bedwingen. En kiezers willen ook weten hoe de voorgestelde oplossing van de eurocrisis verwezenlijkt kan worden in het huidige krachtenveld in de Europese Unie. Gelijk hebben is niet genoeg. Het gaat ook om gelijk krijgen. Ik ben benieuwd naar de antwoorden.
De antwoorden kun je o.a. vinden bij econoom en nobelprijswinnaar Hayek, zie ook http://www.libertarischepartij.nl