Rusland is uit op de ondermijning van de democratie in het Westen

Na de val van de muur en de ineenstorting van de USSR was het Westen haar vijand kwijt. Defensiebudgetten verdampten en liberalen begonnen zich te vervelen in een wereld zonder succesvolle ideologische tegenstander. Gelukkig kregen zij spoedig hun handen vol aan Russische trollen, islamitische geïnspireerd terrorisme en Chinese machts­ontplooiing.

p>Sinds 2000 deelt Poetin in Rusland de lakens uit. In het begin had hij het geluk van een hoge olieprijs waardoor de economie tussen 2001-2008 elk jaar met 7 % groeide. Het Westen hoopte op samenwerking en dat lukte in het begin heel aardig. Zo bood Poetin de NAVO na 11 september hulp aan. In 2004 zei hij zelfs geen bezwaar te hebben indien Oekraïne lid zou worden van de EU. 

Vanaf 2005 ging het echter mis. Hij vertelde de Doema dat de ineenstorting van de USSR de grootste geopolitieke ramp was van de vorige eeuw. Hij begon de pers te breidelen en tegenstanders het zwijgen op te leggen. De corruptie nam onrustbarend toe.

  Poetin begon te vrezen dat Russische burgers steeds jaloerser naar het Westen keken en eveneens democratische hervormingen zouden gaan opeisen. Democratisering betekende echter het einde van Poetins machtspositie. Als Rusland niet mocht democratiseren zat er niets anders op dan dat het democratische Westen meer op het autocratische Rusland zou gaan lijken. Alles wat de democratie in het Westen kan ondermijnen werd topprioriteit.  

  Het Westen werd getrakteerd op Russische trollenlegers die wel degelijk worden aangestuurd door het Kremlin. Trollen intervenieerde ondermeer in het Brexit referendum, Amerikaanse verkiezingen, Franse verkiezin­gen, het Nederlandse Oekraïne referendum en de discussie over de inval op de Krim en MH17. Ook deinsde Poetin niet terug voor een aanslag op de oud-spion Skripal in het Engelse Salisbury en het afluis­terschandaal bij het OPCW-kantoor in Den Haag. Familieleden van Nederlandse luchtmachtpiloten werden telefonisch lastiggevallen terwijl hun partner in 2017 boven de Baltische staten vloog.

 Nederland is dus in de aap gelogeerd. Er is geen enkele garantie dat Rusland pogingen om onze politieke besluitvorming te beïnvloeden zal staken. Poetins trollen hebben bovendien de steun van Nederlandse politici van de PVV en Forum voor Democratie die eveneens vinden dat Brussel de vijand, Rusland bondgenoot en Brexit het walhalla is. Alexander Doegin, de Russische denker en adviseur van Poetin, had vorig jaar in de Westerkerk een allerhartelijkst gesprek met Thierry Baudet. Doegin moet tevreden hebben vastgesteld dat Thierry niet betaald hoeft te worden om Rusland welgevallige dingen te zeggen.   

 Poetin heeft ook nog eens een aantal EU-lidstaten zoals Hongarije en Italiëzover weten te krijgen dat zij aandringen op opheffing van de EU-sancties t.a.v. Rusland. Nederland moet zoveel mogelijk bondgenoten verzamelen om dit trachten te voorkomen.

 Al met al bevindt ons land zich in een weinig benijdenswaardige positie. Poetin en Trump steunen Brexit en spelen, China eveneens met de nieuwe zijderoute, de EU uit elkaar. De NAVO is ernstig verzwakt door de herhaalde relativering van Poetin van de bijstandsclausule. De EU is zwaar verdeeld terwijl Italiëeen nieuwe eurocrisis lijkt te forceren.

 De enige remedie voor al dit ongemak is een sterkere EU, misschien wel kleiner in omvang, die wel een vuist kan maken tegen de grote mogendheden. Laat dit nu precies de oplossing zijn die Poetin en zijn nuttige populistische idioten in het Westen elke dag verguizen!