Verslag van debat over WRR rapport OS in Rode Hoed

Theo Koele maakt het volgende verslag op in volkskrant van maandag:

Wrange conclusie in Volkskrant op Zondag-debat.

AMSTERDAM Het leed na de aardbeving in Haïti had niet zo groot hoeven te zijn als jarenlange ontwikkelingshulp succesvol was geweest. Een gebrekkige infrastructuur en een slecht functionerende overheid droegen bij aan de omvang van de ramp.

Die wrange conclusie trokken deelnemers aan een zondag door de Volkskrant georganiseerd debat over het recente rapport van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR), waarin harde noten worden gekraakt over ontwikkelingshulp. Auteur Peter van Lieshout: ‘Haïti is een extreem voorbeeld van een land dat zich niet kon ontwikkelen’, alle internationale hulp in de afgelopen decennia ten spijt.

In een bomvolle Rode Hoed stond de ramp in Haïti op de voorgrond. Niemand, ook het voormalige VVD-Kamerlid Arend Jan Boekestijn niet, uitte kritiek op de huidige noodhulp.

‘Maar de echte tragiek is dat het land jaar in, jaar uit onvoorstelbaar veel hulp heeft gehad zonder daarvan de vruchten te plukken’, aldus Boekestijn, criticaster van het Haagse ontwikkelingsbeleid. ‘Een boevenregering maakte zich geen zorgen over bouwvallige huizen of gebrek aan wegen. Dat wreekt zich. De les is dat het ontwikkelingsbeleid moet worden hervormd.’

Haïti behoort niet tot de zogeheten partnerlanden waarop PvdA-minister Koenders voor Ontwikkelingssamenwerking zich concentreert. Wel zijn (zusterorganisaties van) Nederlandse hulporganisaties er actief. Directeur Farah Karimi van Oxfam Novib erkende dat ook aan noodhulp nadelen kleven, zoals de WRR vaststelt.

‘Als er kampen met allerhande voorzieningen voor de overlevenden worden gebouwd, bestaat de kans dat het land nog meer afhankelijk wordt van hulp. We moeten zo snel mogelijk overschakelen van noodhulp op wederopbouw, een proces van drie tot vijf jaar. Maar nu gaat het voor de bevolking om overleven’, aldus Karimi.

Bij de wederopbouw moet de nadruk gelegd worden op economische ontwikkeling, zei Wiet Janssen, auteur van een even kritisch als omstreden proefschrift over nut en noodzaak van ontwikkelingshulp. Wat Haïti nodig heeft, zijn investeringen.

Karimi (Oxfam Novib) waarschuwde ervoor het debat niet te ‘versmallen tot Haïti’. Van Lieshout (WRR) maakte een grote sprong voorwaarts door het bestaansrecht van het ministerie van Buitenlandse Zaken ter discussie te stellen. Een ministerie voor Globalisering, of Internationale Samenwerking? Ontwikkelingshulp kan niet losgekoppeld worden van vraagstukken op het gebied van klimaat, milieu, veiligheid en energie, betoogde Van Lieshout.

Dat hij zich op glad ijs begeeft, was hem al duidelijk uit de eerste reactie van minister Koenders op het WRR-rapport. Een daarin voorgestelde reorganisatie, de oprichting van een overheidsdienst die de taak van ambassades overneemt in ontwikkelingslanden, werd lauw ontvangen.

2 thoughts on “Verslag van debat over WRR rapport OS in Rode Hoed

  1. De enige juiste conclusie! Hier in Centraal Amerika is het net zo. Elk jaar weet is er regentijd en niemand doet iets gedurende het jaar. Bouwen daar waar je niet kunt/mag bouwen en maatregelen worden er niet genomen. Dan krijgen we een aardverschuiving of erger, (vulkaanuitbarsting, aardbevingen) en dan staat de regering als eerste te vragen om hulp aan de hele wereld. Die hulp komt dan vaak niet aan daar waar het moet en we doen een plas,drinken een glas en gaan verder zo als het was. De volgende keer komt de hulp wel weer.
    Eigen verantwoordelijkheid is hier praktisch NUL.

  2. Maar gaan we nu niet zelf weer dezelfde kant op?
    Haiti krijgt miljarden hulp, via de huidige overheid!
    Die gaan toch eerst het paleis weer opbouwen ?
    dat is natuurlijk nodig om het parlement te laten functioneren enz.
    Ik zou denken dat dit bij uitstek een gelegenheid was om het bestuur op haiti over te nemen en in samen werkende naties verband, onder eigen beheer, en onder samen werkend veiligheids troepen het land op te bouwen, misschin wel met harde hand.
    Het is een klein land men kan wat laten zien wat men kan.
    Over een paar decennia krijgen wij weer te horen dat van de verleende hulp niets is terecht gekomen, en het geld miraculeus is verdwenen.
    Wie houd nu slechte en corrupte overheden in het zadel dan ?
    Er is nog een (aangeslagen) President en een niet functionerende minister, zet ze aan de kant en neem de zaak over, dit is toch een
    “once in a livetime chance ?”
    En zo blijft de visuele cirkel rond.

Leave a Reply