Na al het monetaire geweld van de afgelopen week is het tijd voor reflectie:
1. Er wordt niet veel aandacht meer aan besteed maar de Frans-Duitse Alleingang deze week was onthullend. Berlijn en Parijs willen de eisen voor het lidmaatschap van de euro niet controleren via de Europese Commissie maar via een Frans-Duits directoraat. Dat voornemen is in Den Haag niet goed ontvangen. Den Haag ziet immers de Europese Commissie als de beschermvrouwe van de belangen van de kleine lidstaten.
2. De Economist, die er wel aandacht aan besteedt, acht dit Frans-Duits onderonsje gevaarlijk. Indien namelijk zwakke landen gedwongen worden door een Directoraat van Berlijn en Parijs om te gaan hervormen dan zal dit het democratische probleem gemakkelijk kunnen verergeren. Het is al moeilijk genoeg om hervormingen door het parlement te krijgen maar als dit verordonneerd wordt door grote mogendheden kan de hele zaak ontploffen
3. Vroeger schraagde de EU jonge democratieën als Griekenland en Spanje, tegenwoordig worden zij democratisch getest. Zijn politici in staat om voldoende draagvlak te vinden voor de zo broodnodige maar pijnlijke en opgelegde hervormingen? Ik ben daar nog steeds heel sceptisch over. Zo werkt politiek niet. In ieder geval biedt de huidige politieke situatie alle kans voor populisme dunkt mij
4.Ik kan mij eigenlijk niet voorstellen dat dit proces, dus de ruil van steun voor echte hervormingen, democratisch rimpelloos zou verlopen. De Economist stelt een nieuwe masterdeal voor: Eurobonds in ruil voor duurzame hervormingen. Daar zit wel logica in. Het is echter duidelijk dat Berlijn en Den Haag dit een brug te ver vinden. Toch is het minder verstrekkend dan dat de ECB een lender of last ressort wordt, wat Berlijn absoluut niet wil.
Grote vraag is en blijft of Zuidelijke lidstaten onder druk van marktkrachten in staat zijn democratisch draagvlak te vinden voor duurzame hervormingen. Eurobonds, wat men daar verder ook van vindt, zouden daarbij kunnen helpen.
Ik heb nog nooit zo’n spannend tijdsgewricht meegemaakt. De val van de muur was natuurlijk zeer indrukwekkend omdat het een Europese belofte in zich droeg. Vandaag de dag wordt uitgemaakt of Europa die belofte ook kan waarmaken. Een Neuro en Zeuro mag de uitkomst zijn maar het zal het geopolitieke verval van het Westen markeren.
Eurocrisis alternatieven
Er is sprake van een complex geopolitiek vraagstuk dat op korte termijn om een adequate oplossing vraagt. Het creëren van twee eurozones is daarin geen optie. Daarmee ontstaat In de zuidelijke eurozone een situatie die zich laat paraphraseren als ‘de lamme helpt de blinde’. Dat gaat niet werken. Door de noordelijke eurozone zal bovendien fors afgewaardeerd moeten worden op de zuidelijke belangen. Immers we willen een goede relatie behouden met het zuiden. We willen geen ruzie maken, maar handel drijven, vrij reizen, aan culturele uitwisseling en aan zonvakanties kunnen doen.
Het tweede alternatief, een VS van Europa (al dan niet in afgeslankte vorm) is evenmin een optie. Op dezelfde manier als we nu binnen eigen land provincies onderkennen die minder bijdragen aan het BNP, zullen we dan landen met een vergelijkbare positie als die provincie in eigen land, moeten gedogen. Er is geen Verenigd Europa. Daarvoor zeggenschap inleveren is tot op heden geen optie gebleken. Grote economieën als Duitsland en Frankrijk willen geen macht afstaan aan Brussel en kleine zuidelijke economieën willen dat evenmin. Dan treden ze liever uit.
En zo komen we op alternatief drie. Het openbreken van de EU en de exitstrategie voor landen die het huis niet op orde krijgen. Ook bij deze variant blijft bestaan dat er fors afgewaardeerd moet worden teneinde deze economieën een kans te geven een exportpositie op te bouwen en om een goede relatie met deze landen te behouden.
Huidige situatie continueren
Het handhaven van de huidige situatie betekent dat sommige van deze zuidelijke landen, zoals bijvoorbeeld Griekenland, langdurig moeten voldoen aan de criteria die wij hen als EU opleggen. Daarmee ontstaat voor hun jeugd een situatie die nauwelijks uitzicht biedt op een toekomst met enig perspectief. Er ontstaat grote werkloosheid en een armoedeval. Het kan zelfs betekenen dat de jeugd het land verlaat om zich elders te vestigen. Het land, zijn bevolking, de traditie en cultuur komen onder grote druk te staan omdat structurele hervormingen doorgevoerd moeten worden. Griekenland zal vooral zijn concurrentievermogen moeten vergroten. Het land exporteert voeding, tabak, textiel, chemicaliën en metaalproducten en beschikt over natuurlijke hulpbronnen, waaronder aardgas en aardolie, ijzererts, nikkel, koper, uranium, bauxiet, marmer en magnesium.
Er zal sprake moeten zijn van een strikter begrotingsbeleid, een substantieel hogere pensioenleeftijd, een sterk afgeslankt ambtenarenapparaat, sanering in de gezondheidszorg, met name onder artsen en een verbetering van de kwaliteit van het onderwijs. De systemen die corruptie in de hand werken (het parallelle, zwarte betaalcircuit) zullen uitgeband moeten worden. Het heffen, maar toch vooral het daadwerkelijk innen van belastingen zal voor iedere burger moeten plaatsvinden, zonder uitzondering. De vraag is of de Griekse bevolking dit wil en kan opbrengen.
Wellicht kan het idee van een 11 jarig jongetje die een brief schreef aan Papandreau om een zonnefabriek te bouwen, de Grieken soelaas bieden.
Inmiddels stijgt gejuich op in Rome over het ontslag van Silvio Berlusconi als premier van italië, welk land kampt met een torenhoge schuldenlast. Italië, too big to fail, zal dit weekend een interimregering krijgen dat orde op zaken moet stellen.
De visie van Patrick van Schie van de Teldersstichting onlangs in Volkskrant of NRC (weet niet meer waar ik het las) is me uit het hart gegrepen. Dat roep ik al maanden….maar als niet-invloedrijke gewone burger leg ik natuurlijk geen enkel gewicht in de schaal. Patrick van Schie maakt hopelijk de VVD-fractie en Mark Rutte (opnieuw?) eurosceptisch, althans op dit onderdeel.
Hoezo zijn we afhankelijk van de Euro? Voor de invoering waren we bepaald niet armlastig. Van Schie zegt dat onze groei toen sneller ging dan na de invoering; dat wist ik niet. En een land zoals Denemarken (ook zo sterk exportafhankelijk!) doet het zonder Euro ook prima.
Ik bedoel maar: we kunnen er best uit, en ik hoop dat we dat zo gauw mogelijk gaan doen. We hadden er nooit aan moeten beginnen, met alle nu aangesloten landen. Redden wat er te redden valt. En zo mogelijk een Neuro bouwen met Duitsland, Oostenrijk en Finland. En Noorwegen, Denemarken, Engeland uitnodigen om daar aan mee te doen. Best kans dat ze dan wel willen. Die landen zijn wijs geweest om niet in dit onzalige avontuur met te veel economisch onvergelijkbare landen/mentaliteiten te stappen!
EEN PLAN B (NEURO) IS NOODZAKELIJK OM SERIEUZE MET ZUIDEUROPA VERDER TE ONDERHANDELEN.
DE VAL KOST 30 – 50 % .
NEURO KAN EEN STIJGING VAN 40 – 70 % LEVEREN.
MISSCHIEN TREED ZELFS NOORWEGEN / UK TOE. ONZE BUREN ROND DE NOORDZEE. KLINKT LOGISCHER DAN 3000 KM VERDEROP GRIEKENLAND ?
Pingback: Bloggingportal.eu/blog » Blog Archive » The Week in Bloggingportal: No comment
Geachte,
Het is vreemd dat Nederland op dit ogenblik het slaafje wordt van Duitsland. In België en ook Frankrijk zijn we realistischer en herkennen we in de Duitse arrogantie het basispatroon van een Duitsland dat Europa wilt overheersen. De Euro laten vallen kan Duitsland isoleren en NATO ingrijpen legitimeren.
Beste,
Het is vreemd dat Nederland op dit ogenblik het slaafje wordt van Duitsland. In België en ook Frankrijk zijn we realistischer en herkennen we in de Duitse arrogantie het basispatroon van een Duitsland dat Europa wilt overheersen. De Euro laten vallen kan Duitsland isoleren en NATO ingrijpen legitimeren.
Ik vind Merkel niet arrogant. Ik zal erover bloggen