Lange tijd heb ik gedacht dat wij speculanten niets kwalijk kunnen nemen. Zij doen gewoon hun werk. Het probleem ligt bij regeringen die teveel geld uitgeven. Na het lezen van James Rickards denk ik daar anders over:
Hier is de link naar Rickards artikel in de FT feb 2010:
http://www.ft.com/cms/s/0/e7168fc6-1740-11df-94f6-00144feab49a.html#ixzz1iM3UBWK9
2,5 eeuw hebben verzekeringsmarkten geëist dat kopers een verzekerbaar belang bezitten. Je buurman kan je huis niet verzekeren omdat hij daar geen belang bij heeft. Indien dat wel zou mogen is het zelfs gevaarlijk omdat de buurman dan zelfs op de gedachte zou kunnen komen om je huis in de fik te steken. CDS (Credit Default Swaps) laat dit verbod varen. Iedereen kan alles verzekeren. Iedereen kan dus een pervers belang krijgen bij je downfall. Wat is een CDS?
The buyer of a credit swap receives credit protection, whereas the seller of the swap guarantees the credit worthiness of the product. By doing this, the risk of default is transferred from the holder of the fixed income security to the seller of the swap.
For example, the buyer of a credit swap will be entitled to the par value of the bond by the seller of the swap, should the bond default in its coupon payments.
Read more: http://www.investopedia.com/terms/c/creditdefaultswap.asp#ixzz1iM7TV7gG
Bij CDS krijgt Wall Street dus belang bij het failliet gaan van een bepaalde partij. In de woorden van Rickards (James Rickards is a director of Omnis and former general counsel of Long-Term Capital Management) zelf:
Let’s be clear, public finance in Greece is a mess. Statistics have been fudged, government pensions have been inflated and reckless borrowing has been the norm. Drastic remedies are required. But the crisis is manageable, and Europe has sent clear signals that they will take care of their own house without help from China, America or the International Monetary Fund. Unfortunately, a measured response does no good to the dealers in CDS, who require volatility and even panic to make their game a profitable one. If contagion spreads in uncontrollable ways, so much the better for the traders in volatility, never mind the collateral damage.
Until the CDS market is confined to buyers who have an underlying interest in the risk being covered, and sellers who are regulated as insurance companies with adequate reserves, this market will remain a reckless enterprise bent on arson. Serious issues of sovereignty and stability are at stake. Regulators have to stop ignoring the piñata party and start providing adult supervision.
Ik kan het niet goed beoordelen maar het lijkt mij dat hij een punt heeft. Ik geloof overigens dat bepaalde vormen van shortselling van staatsleningen in november 2012 verboden zijn. In 2008 heeft die maatregel overigens voor geen meter gewerkt. Meer onderzoek nodig
Net deze vakantie de film INSIDE JOB nav de 2008 financial crisis bekeken.
(meer info op: http://www.bol.com/nl/p/dvd/inside-job/1002004011327195/index.html#product_overview)
In deze film komt men denk ik tot dezelfde conclusie.
Vrijheid / vrije markt kan niet zonder verantwoordelijkheid /regulering: geldt zowel voor Grieken, Nederland en voor Wall Street.