De Republikeinen en de Wall Street Journal zijn al maanden een campagne aan het voeren om wapens te leveren aan Kiev. Het eerbiedwaardige Brookings Institute is ook om. Carsten Luther van die Zeit voegt zich nu ook in het koor.  Ik twijfel.

Diplomatiek zit de zaak muurvast. De sancties en de lage olieprijs bijten maar Poetin en de rebellen gaan onverdroten voort. Er is weinig  reden om aan te nemen dat hun calculus snel zal wijzigen, militair valt er immers nog heel wat te winnen. De uitrusting van het Oekraïense leger laat veel te wensen over terwijl de rebellen van Poetin modern wapentuig krijgen.

In navolging van Timothy Garton Ash zegt Luther van Die Zeit dat er soms wapens nodig zijn om wapens het zwijgen op te leggen. Brookings zegt het nog scherper: alleen als het Westen Kiev wapens verstrekt om een aanval af te slaan zullen de militaire kosten voor het Kremlin zo hoog worden dat het bereid zal zijn te gaan onderhandelen over een vreedzame politieke oplossing.

Zouden meer wapens echt een politieke oplossing bevorderen? Het  is heel wel mogelijk dat Westerse wapenleveranties aan Kiev simpelweg leiden tot nog meer Russische wapensteun aan de rebellen. Het gevolg van deze wapenwedloop kan zijn dat er alleen nog maar meer onschuldige burgers van huis en haard worden verdreven, zonder dat Poetin belangstelling krijgt voor een diplomatieke deal.

Ook is het nog maar de vraag of Poetin überhaupt geïnteresseerd is in een politieke oplossing. Poetin weigert te onderhandelen omdat hij juist uit is op een bevroren conflict dat Oekraïne verlamt en voorkomt dat het in de westerse invloedssfeer terechtkomt. Dat er bij de transitie van een heet naar een bevroren conflict erg veel mensen sterven lijkt hem niet uit de slaap te houden.

In de derde plaats is het ook nog eens de vraag of het Westen zelf ideologisch in staat is een invloedssferenregeling te sluiten. Het Westen zal nooit bereid zijn de illegale bezetting van de Krim te sanctioneren omdat daarmee een precedent wordt geschapen dat gewelddadige herziening van grenzen sanctioneert. Met al die westerse volkenrechtsgeleerden is het knap lastig om net te doen of je neus bloedt.

In de vierde plaats zullen wapenleveranties Kiev niet erg onderhandelingsbereid maken. De eenheid van Oekraïne is historisch belast en de oorlog in het oosten heeft oude wonden opengereten die niet meer zullen helen. Federalisering of opdeling is onvermijdelijk maar wapenleveranties zullen dit pijnlijke inzicht nog verder naar de achtergrond laten verdwijnen.

Niemand in het Westen wil sterven voor Kiev. Wapenleveranties vergroten de kans op een uitzichtloze, bloedige oorlog bij volmacht.  Het niet leveren van wapens zal ook leiden tot een bevroren conflict, maar dan blijven er misschien meer mensen leven omdat Kiev eerder bereid is een deal te sluiten. Vooralsnog lijkt mij het niet leveren van wapens aan Kiev het minste kwaad.