Hoi Arend Jan,
Maastricht is een prachtige stad. Een beetje voornaam een beetje chique, ik kom er graag, niet alleen vanwege het goede eten. Alles gaat in Maastricht wat langzamer, hoewel, dat zal Gerd Leers niet met me eens zijn.
Ik weet nog goed dat oma Bijlo begon te dementeren. Ze herkende geen enkel kleinkind meer, behalve mij, ik heb dat als een compliment opgevat.
Haar kinderen regelden een aanleunwoning bij een bejaardenhuis. Oma Bijlo wilde niet, maar ze moest, ze begon gevaarlijke dingen te ondernemen, vis te bakken in een krant op het gas, dat soort zaken.
Haar huis werd razendsnel verkocht, want, zeiden de kinderen, dan hoeft oma het niet op te eten.
Ik achtte haar daar fysiek niet meer toe in staat.
Mijn vader legde het me uit. Oma zou gewoon door vadertje staat betaald worden, en het geld, waar ook ik iets leuks van zou kunnen kopen, kwam op onze rekening binnen.
Zo dachten we toen over de staat. Intussen zijn de tijden veranderd.
We zijn ons bewuster geworden van het feit dat geld geld is, dat je het, ook al ben je staat, maar 1 keer kunt uitgeven.
Constructies als die waarvoor de kinderen van oma Bijlo toen kozen zijn nu niet meer mogelijk.
Maar toch vind ik dat je met zorg niet te veel kan marchanderen, om maar eens een Bolkesteinwoord te gebruiken. Heb je trouwens gelezen dat Bolkestein alle drugs wil legaliseren? Goed idee, dan kunnen gemeentes wietplantages gaan opzetten, die ze laten beheren door hun Plantsoenendienst. Dan hoeven ze minder geld te ontvangen uit het Gemeentefonds.
Zorg gaat over iets heel basaals, over de gezondheid van mensen. Je kunt dat mijns inziens niet geheel aan de vrije markt laten.
Ik sprak laatst een psychotherapeut uit Utrecht. Een depressieve suïcidale man wilde bij hem in therapie. De psychotherapeut kon hem niet helpen. De verzekeraar van de man vond dat hij maar naar Groningen moest om in therapie te gaan, in Utrecht werd zijn therapie niet vergoed.
Als de markt dat gaat bepalen voor zorgvragers is voor mij de grens bereikt. Zorg is voor iedereen, van iedereen.
Natuurlijk gaat er veel geld in om, te veel geld. Minister Klink berichtte vandaag dat de specialisten weer veel duurder zijn dit jaar dan was begroot. De kosten stijgen met 800 miljoen.
Waarom zouden we niet eens wat doen aan het beloningssysteem voor specialisten?
En de kosten van medicijnen? Natuurlijk kan de markt helpen die te drukken, maar ik vind dat de overheid hier wel degelijk een vinger in de pap moet blijven houden.
Ik sta pal voor de pil, die moet worden blijven vergoed. De pil is een dusdanig belangrijke voorwaarde van emancipatie van de vrouw, die staat gewoon buiten kijf.
Dat de kosten van de zorg zo stijgen komt natuurlijk ook door de enorme toename van de bureaucratie. Verpleegkundigen worden gek van het schrijven. Elke handeling die ze met een patiënt verrichten moet worden vastgelegd. En al dat schrijfwerk moet worden gecontroleerd.
Gisteren publiceerde zorgverzekeraar Menzis een onderzoek waaruit bleek dat de helft van alle mensen die in de zorg werkt er over denkt om een baan buiten de zorg te nemen. Dat is verontrustend. Zorg is er voor mensen, en heeft goede mensen nodig.
Meer preventie, daar valt ook nog heel veel te halen. Hoe gezonder de burger, hoe minder zorg er nodig is. In Zweden mag de voedingsindustrie bijvoorbeeld geen transvetten meer gebruiken. Transvetten zijn de aller allerongezondste vetten. Waarom doen we dat niet? Dan zeg jij waarschijnlijk, dat is weer de oude bevoogdende overheid, maar dan zeg ik: Als die overheid het roken in cafés mag verbieden, mag ze dit ook, en ook een maximum aan zout in voeding opleggen.
Zo, en nu ga ik slapen, morgen weer een schnabbel, over hoe te bezuinigen op gemeentelijk niveau. Ik verdien er niet veel mee hoor, het kost de burger bijna niets.
Vanavond las ik trouwens dat Pechtold zijn voorkeur heeft uitgesproken voor GroenLinks, PvdA en VVd. Wat vind je daarvan? Groet, Vincent.
Maastricht is een prachtige stad. Een beetje voornaam een beetje chique, ik kom er graag, niet alleen vanwege het goede eten. Alles gaat in Maastricht wat langzamer, hoewel, dat zal Gerd Leers niet met me eens zijn.
Ik weet nog goed dat oma Bijlo begon te dementeren. Ze herkende geen enkel kleinkind meer, behalve mij, ik heb dat als een compliment opgevat.
Haar kinderen regelden een aanleunwoning bij een bejaardenhuis. Oma Bijlo wilde niet, maar ze moest, ze begon gevaarlijke dingen te ondernemen, vis te bakken in een krant op het gas, dat soort zaken.
Haar huis werd razendsnel verkocht, want, zeiden de kinderen, dan hoeft oma het niet op te eten.
Ik achtte haar daar fysiek niet meer toe in staat.
Mijn vader legde het me uit. Oma zou gewoon door vadertje staat betaald worden, en het geld, waar ook ik iets leuks van zou kunnen kopen, kwam op onze rekening binnen.
Zo dachten we toen over de staat. Intussen zijn de tijden veranderd.
We zijn ons bewuster geworden van het feit dat geld geld is, dat je het, ook al ben je staat, maar 1 keer kunt uitgeven.
Constructies als die waarvoor de kinderen van oma Bijlo toen kozen zijn nu niet meer mogelijk.
Maar toch vind ik dat je met zorg niet te veel kan marchanderen, om maar eens een Bolkesteinwoord te gebruiken. Heb je trouwens gelezen dat Bolkestein alle drugs wil legaliseren? Goed idee, dan kunnen gemeentes wietplantages gaan opzetten, die ze laten beheren door hun Plantsoenendienst. Dan hoeven ze minder geld te ontvangen uit het Gemeentefonds.
Zorg gaat over iets heel basaals, over de gezondheid van mensen. Je kunt dat mijns inziens niet geheel aan de vrije markt laten.
Ik sprak laatst een psychotherapeut uit Utrecht. Een depressieve suïcidale man wilde bij hem in therapie. De psychotherapeut kon hem niet helpen. De verzekeraar van de man vond dat hij maar naar Groningen moest om in therapie te gaan, in Utrecht werd zijn therapie niet vergoed.
Als de markt dat gaat bepalen voor zorgvragers is voor mij de grens bereikt. Zorg is voor iedereen, van iedereen.
Natuurlijk gaat er veel geld in om, te veel geld. Minister Klink berichtte vandaag dat de specialisten weer veel duurder zijn dit jaar dan was begroot. De kosten stijgen met 800 miljoen.
Waarom zouden we niet eens wat doen aan het beloningssysteem voor specialisten?
En de kosten van medicijnen? Natuurlijk kan de markt helpen die te drukken, maar ik vind dat de overheid hier wel degelijk een vinger in de pap moet blijven houden.
Ik sta pal voor de pil, die moet worden blijven vergoed. De pil is een dusdanig belangrijke voorwaarde van emancipatie van de vrouw, die staat gewoon buiten kijf.
Dat de kosten van de zorg zo stijgen komt natuurlijk ook door de enorme toename van de bureaucratie. Verpleegkundigen worden gek van het schrijven. Elke handeling die ze met een patiënt verrichten moet worden vastgelegd. En al dat schrijfwerk moet worden gecontroleerd.
Gisteren publiceerde zorgverzekeraar Menzis een onderzoek waaruit bleek dat de helft van alle mensen die in de zorg werkt er over denkt om een baan buiten de zorg te nemen. Dat is verontrustend. Zorg is er voor mensen, en heeft goede mensen nodig.
Meer preventie, daar valt ook nog heel veel te halen. Hoe gezonder de burger, hoe minder zorg er nodig is. In Zweden mag de voedingsindustrie bijvoorbeeld geen transvetten meer gebruiken. Transvetten zijn de aller allerongezondste vetten. Waarom doen we dat niet? Dan zeg jij waarschijnlijk, dat is weer de oude bevoogdende overheid, maar dan zeg ik: Als die overheid het roken in cafés mag verbieden, mag ze dit ook, en ook een maximum aan zout in voeding opleggen.
Zo, en nu ga ik slapen, morgen weer een schnabbel, over hoe te bezuinigen op gemeentelijk niveau. Ik verdien er niet veel mee hoor, het kost de burger bijna niets.
Vanavond las ik trouwens dat Pechtold zijn voorkeur heeft uitgesproken voor GroenLinks, PvdA en VVd. Wat vind je daarvan? Groet, Vincent.
