Brief van Bijlo aan Boekestijn 3 juni 2010

Hallo Arend Jan,

Ik had vandaag een topdag. Ik heb in de zon gewandeld, de hele middag lang, op het eiland Tiengemeten, een uitje van de Vogelbescherming, ik schrijf columns in het blad Vogels, omdat ik nooit mijn snavel kan houden en soms nog wel eens een ideologisch veertje heb. Ik heb er ook een paar gelaten intussen, veren bedoel ik, zo in de ontwikkeling des mijnen levens.
Zes uur lang geen politiek, alleen maar lullende veldleeuweriken, klutende kluten, lepelende lepelaars en gierende gierzwaluwen.
Ik zou het eigenlijk alle lijsttrekkers ook gunnen, een dagje tussendoor om even te reflecteren. Ik heb het gevoel dat de campagne een beetje vastzit. Ik hoor weinig nieuws. Ook het bericht dat de CDA-top, goed woord is dat trouwens, dat de CDA-top de nederlaag nu al incasseert verbaast me niet. Ik vind het wel raar, in tijden van nood ga je toch achter je kluppie staan? Ik vind het zo onsolidair. Kom op, hand in hand, Christenkameraden, leve JP1!
Niet dat het gaat lukken, dat nou weer niet, maar toch, laten we toch blij zijn, VOC-mentaliteit. Trouwens, dat “u kijkt zo lief” was gejat van Jack de Vries, die zei dat tegen zijn adjudante.
De campagne zit vast. Verdonk twittert woedend dat we in een mediacratie leven. Dat twittert zij! Zij die niets naliet om de media voor haar Trotswagentje te spannen, dat gelukkig nu op een doodlopend zandweggetje rijdt.
Ik hoor haar nog op haar krukken komen aanstrompelen onder een gepimpt Wilhelmusje, wat een portret. “Ze willen ons Sinterklaas afpakken!” Werkelijk werkelijk, ze heeft alle gevoel voor grenzen verloren, terwijl ze die toch ooit scherp in de gaten hield, zelfs Hirsi Ali de deur wees, iets waarover ik nog steeds zeer kwaad ben.
Laten we de integratiediscussie eens van de andere kant bekijken, namelijk vanuit de kracht van ons democratische systeem met al zijn verworvenheden waar wij niet aan willen tornen. Een van die verworvenheden is: het volk regeert, en nooit ofte nimmer God. De SGP schijnt dat te mogen vinden, de SGP mag meer vinden, wat mij betreft is de SGP een antidemocratische partij en hoort zij niet thuis in ons systeem.
Zelfs al zou een aanzienlijk deel van Nederland iets anders vinden, wat ik overigens niet geloof hoor. Jongeren mogen zich misschien aangetrokken voelen tot Ramadan, ik denk dat dat vrij oppervlakkig is. Maar stel, dan moet toch minimaal 66% van de bevolking dat vinden wil dat in de grondwet veranderd kunnen worden. Dat gaat nooit lukken.
Wij staan voor onze democratie, een profeet of een God heeft in onze politiek niets in te brengen, want op hun kun je niet stemmen. Was het overigens niet diezelfde Ramadan die talkshowhost was van een door Iran gefinancierde zender?
Wij moeten veel sterker staan in het integratiedebat, ik vind overigens dat blok graniet van Van Doorn een beetje pompeus. Het kan niet anders dan dat er steeds meer scherpe kantjes van de islam af zullen gaan en al aan het afgaan zijn. Daar zit een keerzijde aan die je ook bij het christelijk geloof ziet. Als geestelijken dat zien gebeuren weten ze soms geen andere oplossing dan de teugels stevig aan te halen.
Dus, allochtonen niet isoleren, niet ingaan op oproepen van fundamentalistische moslimorganisaties om niet te gaan stemmen.
Maar, ook weer niet al te veel de discussie over de verzorgingsstaat verbinden met de integratiediscussie. Ik zeg dit niet vanuit en oud-Links reflex, maar vanwege het feit dat het hier om mensen gaat, om Nederlanders. Een allochtoon met een uitkering kost evenveel als een autochtoon met een uitkering. Het probleem is de opsluiting, de isolering, en dat probleem moet worden aangepakt. En wat betreft de raddraaiers in kracht- en prachtwijken, het zijn klootzakjes, maar onze klootzakjes, Nederlandse klootzakjes, en zo moeten we ze ook behandelen.
Ah, toch groot nieuws, zo, op de valreep, na Gerda Verburg krijgt ook André Rouvoet zijn eigen glossy. Hieronder licht ik een klein tipje van de sluier op. Lekkere lectuur voor op het strand, dit wekend. Ciao, tot gauw, Vincent.
Omdat Gerda aansloeg als een haan bij de eerste zonnestralen op een heldere ochtend is er nu als bijlage bij de Donald Duck en de HP/De Tijd:
André, boordevol met tips en uitjes van de minister van Jolijt en Genot, André Rouvoet, “zeg maar Rou.”
André, een unieke glossy voor de hele jeugd en het hele gezin.
In de rubriek “de losse handjes van…” kijkt André mee achter de voordeur, want was is er nou gezelliger dan huiselijk geweld.
De minister is, zoals hij zelf zegt “een christelijke geluksvogel.” Hij komt op plaatsen waar een normaal mens alleen maar van kan dromen, en dat wil hij graag met u delen. Zo neemt André een kijkje in de keuken van een multiproblemgezin, waar ADHD, autisme en asociaal gedrag tot de dagelijkse en gewenste kost behoren.
En André zou André niet zijn als hij niet na een middagje indrinken op zijn ministerie een bezoek brengt aan een zuipkeet in: Jordy, een verhaal met een glaasje, of, de passie van een jonge zuiplap.
Er is altijd volop betaalbare drank in de ComfortClass zuipkeet aanwezig, om een fijn jongensleven nog aangenamer te maken. En laten we wel wezen, tot hersenbeschadiging leidt het niet. Jordy, het gelukkige leeghoofd in een drankvriendelijke gezellige omgeving. Het ministerie kent Jordy’s leefwensen. André drinkt een avondje mee en belandt al swaffelend in de Jan Des Bouvriestraat, waar Jordy’s ouders de chillers onthalen op versgebakken zesgranenbrood met overheerlijke Johmasalades. Hmmm, André laat het zich goed smaken en kotst na afloop zijn partijtje mee, natuurlijk in de GFT-bak, want kots hoort in de gFT-bak.
André, met het eerwraakmoment van Bilal, de buikloopbestendige gezinswoning en de incestloze zondag in Urk. André, je lust hem rououououououou!

Leave a Reply