Mijn dagelijkse euroblog: 8 december 2011: opbreken van de eurozone is echt kostbaar

Iedereen die nog twijfels heeft over de gevolgen van een ontbinding van de eurozone doet er goed aan om Prof. Buiter in de FT te lezen. Lees en huiver!

Gisteren publiceerde Prof. Buiter een artikel in de FT over de verschrikkelijke gevolgen van een implosie van de Eurozone. Die zijn volgens hem niet mals. Elke vorm van ontbinding zal chaotisch verlopen:

1. Als Griekenland uittreedt is dat geen grapje. Alle contracten zouden worden herschreven in Drachmen die ongeveer 65 % zou devalueren t.a.v. de euro. Er onstaat een bankrun op Griekse banken, insolvabiliteit en bankroet volgt en Griekse output stort in. Natuurlijk de drachmen zou de export kunnen stimuleren maar de devaluatie zal snel door een loon en prijsspiraal ongedaan worden gemaakt. Vraag en aanbod vallen weg.Buiter acht de kans dat dit gebeurt 25 %

2. Indien Griekenland uit de eurozone wordt gezet omdat niemand meer leningen wil verstrekken zullen de markten zich richten op nieuwe slachtoffers. Exit besmetting zal zich richten op Portugal, Ierland, Spanje, Italiƫ en vervolgens op Belgiƫ, Oostenrijk en Frankrijk. Een Grieks exit zou misschien nog beheersbaar zijn maar indien dat opgevolgd wordt door de 5 andere landen in de periferie gaat het Europese en het Amerikaanse bankensysteem eraan. Gevolge een jarenlange mondiale depressie met een BNP verlies van 10 % en werkloosheid van 20%. De kans dat dit scenario zich ontvouwt acht Buiter 5 %

3. nog erger is een exit van NEURO landen. Dit zou kunnen gebeuren indien men een eenzijdige fiscale unie met open-ended eurobonds en andere transfers van rijk naar arm zou afspreken zonder fiscale soevereiniteit op te geven om toekomstige crises te voorkomen. Het zou kunnen gebeuren als de ECB een Weimartje doet, en de sluizen openzet zonder verdere integratie. De kans hierop acht Buiter 3 %. De kernlanden zouden dan een nieuwe Deutschmark introduceren. Gevolg is default van de arme landen en een appreciatie van de munt in het NEURO gebied. De banken in dit gebied zullen een bailout krijgen vanwege hun enorme verliezen in de perifere gebieden. Het Zeurogebied hangt als los zand in elkaar en zal uiteenvallen in 11 munten. Iedereen wordt armer behalve de juristen die de contracten gaan herschrijven.

Ontbinding van de Euro leidt niet tot oorlog maar de kosten zijn prohibitief.
Om al deze redenen lijkt het mij een goed idee om de eurozone proberen te redden. Dat wordt gruwelijk moeilijk omdat het niet zeker is dat extra steun zal leiden tot echte hervormingen. Zelfs als die hervormingen wel zullen plaatsvinden zal het zeer moeilijk zijn om de concurrentiekracht van de Zuidelijke lidstaten te versterken. Bezuinigingen en het verhogen van de verdiencapaciteit bijten elkaar immers. Toch is dit de enige kans. De regeringen in de Zuidelijke landen zullen alles op alles moeten zetten om hun burgers ervan te overtuigen dat het geen zin heeft om nog meer schulden te maken en dat alles op alles moeten worden gezet om de lonen en prijzen te verlagen, kostbare sociale arrangementen af te slanken en arbeidsmarkten te hervormen. Er is geen andere weg.
Tegelijkertijd is het van het allergrootste belang dat het Europees toezicht op banken zo snel mogelijk wordt versterkt. De Europese democratie verdraagt geen privatisering van winsten en socialisering van verliezen.
Ik verwacht dit weekend nog geen doorbraak. Martin Wolf zei gisteravond in newsnight dat de eurozone nog zeker een jaar kan doormodderen met tekortschietende maatregelen. Wij leven in een bijzonder tijdsgewricht.
 

2 thoughts on “Mijn dagelijkse euroblog: 8 december 2011: opbreken van de eurozone is echt kostbaar

  1. Doemdenken met een grote D.
    Banken Gr. heeft al plaats gehad.
    Na instorting wel genoeg geld om advocaten te betalen. Hu.

Leave a Reply