Een olifant in de kamer is een interessant fenomeen. Iedereen ziet het beest staan maar niemand durft zich erover uit te laten. De ellende is echter dat de olifant alleen maar groter wordt. Om de hete brij heen blijven dansen heeft dus niet zoveel zin.

Het debat in ons land over Europa heeft wel wat weg van de olifant in de kamer. Het wil maar niet van de grond komen. Op zich is het nog wel te begrijpen dat Europa zo weinig aandacht trekt nu een pandemie ons allen aan huis kluistert. Gezondheid is immers geen competentie van Brussel. Toch is dit niet het hele verhaal want ook in de periode voor de pandemie durfden veel politici het woord Europa niet in de mond te nemen. Dit is een ongewenste situatie omdat Europa veel meer invloed heeft op onze welvaart dan onze politici ons vertellen.